- ก่อนรักก็กังวลร้อนรุมสุมทรวงดังบ่วงผูกพัน ว่าจะสมหวังหรือไม่
- ระหว่างอยู่ด้วยกันก็มีข้อขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ บางครั้งก็ใหญ่โตเป็นเรื่องเป็นราวได้เพราะไม่มีใครตามใจใครได้ 100 %
- พอเริ่มมีลูกก็ยิ่งมากกว่าห่วงค้องคอ ยึดมันเหนียวแน่น ยากที่สลัดความผูกพันนี้ให้ออกจากอารมณ์ได้
- ถ้าระหว่างนั้นมีอะไรที่น่าสงสัยหรือระแวงก็สร้างความทุกข์ให้เนือง ๆ แบบโรคเรื้อรัง
- ยิ่งถ้ามีปัญหาชู้สาวเข้ามาเกี่ยวข้อง อันนี้เหมือนโดนยิงโดนฟัน ทั้งเจ็บปวดทรมาน หนักหนาสาหัสสากัณฑ์จนสามารถทำให้เกิดการฆ่าฟันกัน หรือไม่ก็กินเหล้าเมามายเสียสติเสียคนไปเลย
- ถ้าต้องเลิกอันนี้ทั้งเสียดายทั้งเจ็บช้ำ หลากหลายอารมณ์เข้ามากลุ้มรุมจิตใจ
- ถ้าไม่เลิกแต่ต้องตายจากกันอันนี้ก็ทรมานใช่ย่อย ไม่ว่าจะตายตอนอายุเท่าไหร่
ความดีของความรักนั้นมีอยู่แต่ไม่ขอเขียนไว้เพราะเป็นฝันอันเรื่องรองที่ใคร ๆ ก็นึกกันออก แต่กลับไม่ค่อยเกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นก็ได้แค่ชั่วประเดี๋ยวประด๋าวแล้วก็จากเราไป
จิตใจที่ไม่มีความรักนั้นเบาสบายมากเมื่อเทียบกับตอนที่มี มันคนละโลกเลยนะ ยิ่งเป็นความรักที่ผิดทำนองคลองธรรมยิ่งหนัก ยิ่งมืดมน ยกตัวอย่างพวกที่ไปเป็นชู้ชาวบ้าน อย่าคิดว่ามันมีความสุขนะ ลองตามดูจิตของเขาทุก ๆ ขณะดูสิแล้วจะรู้ว่ามันเป็นอะไรที่เผ็ดร้อนสำหรับจิตมากเลยทีเดียว
สรุปความรักเป็นความร้ายเหมือนที่พระพุทธองค์บอกไม่มีผิดแม้แต่คำเดียว ไม่วันใดก็วันหนึ่งมันจะทำร้ายเรา บางคนโชคร้ายโดนมันกระทืบเอาทุกวี่ทุกวัน
